کد مطلب:109043 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
[صفحه 154] خطبه الدور آیا نگفتید هنگام بلند كردن آنها قرآنها را از روی حیله گری و تباهكاری و مكر و فریب برادران مایند و اهل دعوت شده ما به اسلام هستند و (قبول كرده اند) و خواستند از ما فسخ (گذشته را) و راحتی جستند به سوی كتاب خداوند پاك و رای درست قبول كردن است از آنها و برطرف ساختن غم است از آنها پس گفتم به شما این امریست ظاهر آن ایمان است و باطن آن دشمنی است اول آن مهربانی است و آخر آن پشیمانی است پس بایستید بر كار خودتان و ثابت و لازم شوید به روش خودتان و بگزید برای جهاد دندانهای خودتان را و توجه نكنید به سوی بانگ كننده ای كه فریاد كرد اگر اجابت شود گمراه می كند و اگر رها شود خوار گردد و به تحقیق انجام گرفت این كار (حكمین) و دیدم شما را دادید آن را به خدا سوگند اگر امتناع می كردم از آن واجب نمی شد بر من واجبی از آن و بار نمی نمود خدا بر من گناه آن را به خدا سوگند اگر اقدام می كردم بر آن به راستی من سزاوار بودم كه از من پیروی شود و كتاب با من است و از آن جدا نشدم از زمانیكه با او مصاحب شدم به تحقیق بودیم با رسول خدا صلی الله علیه و آله و كشتار می گردید بر پدران و پسران و برادران و خویشان پس نمی افزودیم ب ر بالای هر مصیبت و سختی مگر ایمان و اقدام بر حق و گردن نهادن به امر پروردگار و شكیبائی بر سوزش جراحتها ولیكن ما جز این نیست برگشتیم امروز كارزار می كنیم با برادران خودمان در اسلام بر آنچه داخل شده در آن از میل به باطل و كجی و اشتباه حق به باطل و برگردانیدن كلمه حق بر غیر مسیرش و چون طمع كردیم در خصلتی كه جمع كند خدا به آن پراكندگی ما را و نزدیك شویم به آن به سوی باقیمانده در آنچه میان ما است رغبت می كنیم در آن و بازمی ایستیم از غیر آن
صفحه 154.